راه‌پیمایی در مسیر حسین
امسال (۱۳۹۵، اربعین ۱۴۳۸) سعادت با من یار بود و توانستم در مراسم بزرگ پیاده‌روی اربعین حضور یابم. این البته مرهون تلاش همسر گران‌قدرم نیز بود.
عظمت این سفر در نوشتار من نمی‌گنجد. باید بروی و به چشم ببینی. جاذبهٔ حسینی میلیون‌ها انسان را به‌سمت خود می‌کشد. از آن سو، هزاران انسان، خالصانه از مال و جان خود می‌گذرند تا به این جمعیت عظیم خدمت کنند. همه یکرنگ و یکدل و بی‌آلایش می‌روند. کسی بر کسی برتری ندارد؛ مگر به خدمت‌کردن حسین. همه‌رنگ آدم و همه‌جور فکر را متحد در یک هدف می‌بینی.
اما این سفر، سفر رنج است. در این سفر قرار نیست در آرامش باشی؛ چون حسین و زینب و آل‌الله از آغاز تا انجامش در رنج و مصیبت بودند. در این سفر، روی خاک می‌نشینی و در نیازهایت، به حداقل‌ها اکتفا می‌کنی تا کمی شبیه کاروان اسرای کربلا باشی. در این سفر، گاهی هم‌آغوش رمل می‌شوی تا تصویری از صدها کیلومتر سفر در بیابان در ذهنت شکل گیرد. در این سفر بیمار می‌شوی و شاید خطر مرگ و داعش و انفجار و… تو و خانواده‌ات را تهدید کند تا حال آل‌الله را کمی و فقط کمی بفهمی. همین‌ها باعث می‌شود که این سفر بر دیگر سفرهای زیارتی کربلا برتری یابد: شباهت بیشترش با سفر حسین و اهلش. همین این سفر را برایت شیرین و به‌یادماندنی و جان‌بخش و اثرگذار می‌کند. عاشقش می‌شوی.
در این سفر، خودبینی و پُست و ثروت و طبقهٔ اجتماعی و… رنگ می‌بازد و خنده‌دار می‌شود. همه روی خاک می‌خوابند و در یک صف غذا می‌گیرند و… . همه می‌شوند سرباز یک ارتش و همه یک درجه دارند. فقط آن‌هایی که خدمتگزارترند، برتری دارند. یکرنگی و همدلی زادهٔ این یکسانی است.
نیابت از ویراستاران ایران‌زمین
من ویراستارم. در این سفر لازم دیدم به یاد هم‌صنف‌هایم باشم. اصلاً نیت کردم که سفرم به‌نیابت از جامعهٔ ویراستاران ایران باشد. حتی در حد امکانات محدودم، بسیاری از آن‌هایی را توانستم، به‌نام یاد کردم. اولین کس هم مرحوم ابوالحسن نجفی بود که خدایش بیامرزد و خدا این تلاشم را از من بپذیرد.
بعد از سفر نیز تا توانستم، از طریق تلگرام و ایمیل و پیامک به ویراستاران عزیز اطلاع دادم که نیابتشان کرده‌ام. متن پیامم این ریختی بود:
بسم الله الرحمن الرحیم
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.
جناب آقای… سلام.
توفیق دست داد و در پیاده‌روی اربعین امسال حضور یافتم. آن را به‌نیابت از جامعهٔ ویراستاران ایران انجام دادم. از جمله از عمود… تا عمود… را به‌نیابت از شما پیمودم. انشاءالله خداوند بپذیرد.
التماس دعا.
بعضی نیز به من لطف کردند و پاسخم را دادند. پاسخ ایشان را در ادامه می‌بینید. پاسخ‌ها را به همان ترتیب زمانیِ پاسخ‌دادن بزرگواران چیده‌ام.
پاسخ برخی از دوستان
آقای علی ر.:
سلام. بسیار ممنونم. خدا ان شاءالله قبول کند. دست شما دردنکنه.
آقای سیدمحمد ح.:
? ممنونم.
خانم افسانه د.:
بزرگواری فرمودید. محتاجیم به دعای خیر شما مردان خدا.
آقای داریوش ت.:
سلام. چقدر عالی، سید! ممنونم برای این‌همه مهربانی. انشاءالله بتوانم جبران کنم. امیدوارم به‌زودی ببینمتان.
خانم راضیه ح.:
سلام علیکم. انشاءالله قبول باشه و هر سال قسمت بشه مشرف شوید. ممنون از اینکه به‌نیابت من پیمودید. خدا خیرتان دهد.
آقای سیدعلی‌آقا ح.:
قربانت سیدجان. خیلى آقایى. امام‌حسین پشت‌وپناهت. این بهترین هدیه‌اى است که در طول عمرم دریافت کرده‌ام. سپاس و هزاران سپاس از شما دوست بسیار عزیز و دردانه و فرزانه.
آقای مرتضی ن.:
سلام سید خدا. تقبل الله. بلکم همو چند قدمت مقبول بشه. ?
آقای جواد ک.:
سلام. دست شما درد نکنه. تقبل الله.
آقای مسعود ه.:
سلام و ادب. لطف کردید. قبول باشه.
آقای افشین ف.:
سلام. دوست عزیزم، جناب آقای حیدری‌ثانی، خیلی خیلی محبت کردید. بسیار بسیار بر بنده منت گذاشتید. ??
خانم رقیه ت.:
سلام. چه بشارت شادمانه‌ای! سپاس فراوان. قبول باشه. انشاءالله سالم و موفق، سایه‌تون روی سر همسر و فرزندان دلبندتون باشه.
آقای محمد ی.:
سلام بر سید بزرگوار. خوبی؟ آقا، زیارت قبول. ممنون که یادمون بودی. منم امسال برای اولین بار حضور به هم رسانیدم توی پیاده‌روی اربعین. ? انشاءالله قسمت شه با هم بریم در آینده. بازم ممنون عزیز.
خانم ش.:
سلام جناب حیدری. زیارتتون قبول باشه. وای چقدر خوش‌حالم کردین! ممنونم بابت این لطف باارزشتون. خیلی ذوق کردم و چشام پر از اشک شد. خوش‌حالم که دوستانی بزرگوار قسمتم شد که این‌همه به بنده لطف دارن. اجرتون با ابوالفصل‌العباس و سیدالشهداء.
آقای سیدجواد ح.:
سلام سیدجان. ممنون محبتتون هستم. به‌قول خواجهٔ شیراز، بنده‌نوازی شماست که چنین مرحمتی در حق بنده کردید. انشاءالله عاقبت‌به‌خیر بشید.
خانم حمیده خ.:
سلام. زیارتتون قبول باشه انشاءالله. ممنون که در چنین مکان و حال‌وهوای معنوی‌ای به یادم بودید. خیلی به دعای نیکانی مثل شما محتاجم. واقعا دل‌شادم کردید.
آقای حسین ا.:
سلام سیدجان. خدا قبول کنه. هم برای شما و هم برای من ذخیرهٔ آخرت بشه. امیدوارم جدتان ما را هم لایق کند و بطلبد برویم زیارتش.
خانم سعیده ح.:
سلام. خیلی لطف کردید. خدا قبول کنه و آثار خیرش را توی زندگی‌تون ببینید انشاءالله.
خانم خدیجه ا.:
سلام. بسیار ممنون و سپاسگزارم. انشاءالله سید و سالار شهیدان نگهدارتان باشد.
خانم شبنم د.:
سلام و درود بر شما. از اینکه در اون فضای معنوی به یاد کمترین بودید، بی‌نهایت ممنون و سپاسگزارم. انشاءالله زیارتتون مقبول خداوند باشه و باز هم این توفیق نصیب شما بزگوار بشه.
آقای علی س.:
سلام برادر. بسیار ممنونم. انشاءالله قبول باشه.
آقای هادی ش.:
عزیز مایی. دعاهاتون مستجاب. ممنون. لطف شما مستدام.
خانم لیلا ب.:
سلام علیکم. خوش به سعادتتون. قبول باشه. خیلی ممنون. واقعاً هیجان‌زده شدم. انشاءالله خدا قسمت ما هم بکنه. باز هم سپاسگزارم.
آقای سجاد م.:
بسم الله الرحمن الرحیم. جناب سیدحمیدآقای عزیزم، سلام. از لطفت بسیار ممنونم. زیارتت قبول و سعیت مشکور. امیدوارم خداوند حیات و مماتی محمدی ارزانی‌ات کند. یا علی.
خانم فاطمه ر.:
سلام استاد گرامی و مهربانم. انشاءالله زیارتتان قبول باشد و بسیار ممنونم که به یادم بودید. این چندماهه به‌شدت مریض بودم. تومور کلیه داشتم و کلیهٔ راستم را از دست دادم. انشاءالله از دعای خیر شما بهبودی حاصل شود.
آقای علی‌رضا ت.:
سلام برادر عزیز و حسینی‌ام. خوش‌حالم که در چنان حالی از این ناچیز یاد کردید. در مسجد نورانی جمکران برایتان دوام و فزونی چنین توفیقاتی را از خداوند متعال می‌خواهم. ارادتمند.
خانم مرضیه ن.:
سلام. خوش به احوال شما که چنین سعادتی نصیبتان شد و خوش به احوال ما که چون شمایی را داریم. خداوند زندگی‌تان را پر از خیر و برکت و سلامتی کند.
خانم سمیرا ع.:
سلام استاد. خیلی ممنونم. نمی‌دونم چطوری ازتون تشکر کنم. زیارتتون قبول. دعاهاتون مستجاب. حال دلتون همیشه خوش. ان‌شاءلله بهترین ها نصیبتون بشه. منو واقعاً شرمنده و بی‌نهایت خوش‌حال کردین. خیلی خوش‌حالم که به یادم بودین. ان‌شاءلله که بتونم محبتتون رو جبران کنم. ?
آقای دکتر سیدمحسن م.:
سلام. زیارت قبول. ممنون از لطف و بزرگواری شما.
آقای دکتر احمد ع.:
سلام علیکم. لطف کردی کربلایی. پایت پیوسته پایدار پیمودن پهنه‌های پاک.
آقای دکتر سیدفرشید سادات‌شریفی:
وای. چه خبر خوبی! فدات. روزی تو شعری گفته‌م:
بیا تو گام بزن جای پای خستهٔ من
بیا بخند به جای لبان بستهٔ من
استاد مهدی صالحی:
به‌به! آقا تقبل الله. خدا برکاتش رو نصیب شما فرماید.
استاد رضا بابایی:
سلام جناب آقای حیدری عزیز. بسیار بسیار ممنونم از شما. محبت فرمودید. خدای مهربان به شما سلامت و توفیق بیشتر دهد. ?????
آقای سیداحمد ح.:
سلام ممنون از لطفتان. انشاءالله زیارتتان مقبول حضرت حق.
آقای امیرحسین خ.:
سلام. زیارت قبول. بسیار بزرگوارید و ان‌شاءلله خداوند از شما قبول کند و گره از کارهای من حقیر هم بگشاید.
آقای دکتر ا.:
سلام جناب حیدری، استاد عزیز. خیلی متشکرم. لطف فرمودید. اجرکم عندالله.???
آقای پویان پ.:
سلام فراوان بر شما سید عزیز. با دیدن این پیام، اشک در چشمانم حاضر شد و خدا را شکر کردم که زیارت شما دروازهٔ زیارت بنده شده است. ما تا مرز مهران آمدیم و مرز باز نشد و برگشتیم و حالا این پیام، آبی شد بر آتش حسرت اربعین امسال. انشاءالله از این زیارت تا اربعین سال بعد پیوسته مشمول شراب عشق حضرت اباعبدالله باشید. دعاگو و دعاجو، پ. پ.
استاد آقای محمدکاظم کاظمی:
سلام بر جناب حیدری ثانی گران‌قدر. زیارت قبول. بسیار لطف کردید. پاینده باشید. خدا کند که شایستهٔ این محبت باشم.
استاد مجتبی الهی خراسانی:
سلام علیکم و رحمه الله. از لطف شما بسیار سپاسگزارم… . خداوند پاداش خیر به اضعاف مضاعف به شما عنایت فرماید و همه‌مان را به شفاعت سیدالشهدا(ع) مفتخر بفرماید، انشاءالله تعالی.
آقای امیر خ.:
سپاسگزارم. ?????????? اجرتون با حق‌تعالی.
آقای فرنود ف.:
سلام حضرت حیدری‌ثانی. زیارت قبول… اجرتون در دستگاه اباعبدالله محفوظ. نمی دانم با چه کلمه‌هایی تشکر و شعف خودم را بیان کنم. ? سپاس از مرحمت شما به خانوادهٔ ویراستاران و به‌ویژه عنایتتون به این کمترین.
آقای ابوالقاسم ق.:
درود امشاسپندان بر سپندنژادی چونان شما. سپاس از شما که یادمان کردید. اجرتان با امام‌حسین. ??
خانم دکتر رؤیا ی.:
ممنونم از محبت شما. برای من ارزشمنده. خدا عبادتتون رو قبول کنه.
آقای دکتر جواد ل.:
سلام بر دوست شفیقم. به‌به! گوارای وجودتان. زیارات قبول. بسیار متشکرم. خیلی خوش‌حالم.
آقای محمد ص.:
برادر ارجمندم، جناب آقای حیدری، ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما، از اینکه این حقیر سراپاتقصیر را در چنین فضای معنوی و روحانی‌ای یاد کردید، بسیار سپاسگزارم و امید آن دارم که خداوند بهتر و بیشتر از این توفیق را نصیب شما گرداند و ما را نیز همچنان مشمول دعاهای خیر شما برادر عزیز قرار دهد. توفیق روزافزون شما را خواهانم و امیدوارم که بتوانم در چنین موقعیت‌هایی جبران نمایم. التماس دعا.
آقای روح‌الله م.:
سپاس از مهر شما… دعا کنید این توفیق نصیب ما نیز شود…
خانم دکتر مرضیه م.:
سلام بسیار بسیار سپاس. خیلی خوش‌حال شدم. زیارت قبول. الان حرم حضرت معصوم هستم و دعاگو.
آقای دکتر سعید پ. و همسرشان:
سلام علیکم برادر. خیلی لطف کردید و ممنون از اینکه ما رو لایق دونستین و به یاد ما بودید. زیارت قبول و خوشا به سعادت شما. التماس دعا.
خانم سپیده ح.:
سلام استاد گرامی. باور کنید که از ذوق این پیامتون، بلند خندیدم و خدا رو شکر کردم. به‌شدت سپاسگزارم.
آقای مهدی خ.:
سلام. ممنونم آقای حیدری عزیز. خیلی بزرگواری فرمودی. امیدوارم حاجاتتون برطرف شه و خیر دنیا و آخرت ببینید…
آقای سیدمحمدحسن ل.:
سلام علیکم. آقا خوشابه‌حال حقیر که مشمول این لطف بی‌نظیر شما شده‌ام. ملتمس دعای بیشترتون هستم. یا علی. م. ل.
آقای محمد ل.:
سلام علیکم. اجرکم عندالله. بسیار سپاسگزارم که این بندهٔ ناقابل درگاه اهل‌بیت رو یاد کردید. انشاءالله قدم‌های شما در مسیر کربلا قوت زانوانتون در صراط باشه. یاعلی.
آقای محمدرضا س.:
سلام. امیدوارم خدا از شما قبول بفرماید. از اینکه به فکر ما هم بودید، بی‌نهایت سپاسگزارم. خدا نگهدارتون. من هم در کنار مضجع شریف رضوی، نایب‌الزیارهٔ شما هستم.
آقای دکتر نعمت‌الله پ.:
سلام و سپاس جناب آقای حیدری. به یاد دوسنان بودن در آن وادی عشق، نشانهٔ دل پاک و قلب مهربان شماست. پاینده باشید.
خانم دکتر سمیه ح.:
سلام علیکم. نقبل الله. بسیار لطف کردید. امید که توفیف زیارت آن بقعهٔ مبارک همواره روزی شما باشد.
آقای محمد ل.:
ممنون از شما… اجرکم عندالله… انشاءالله ما رو هم بطلبن…
استاد آقای دکتر حسن ذوالفقاری:
درود بر شما و قبول باشد. بسیار ممنون از توجه شما و امید که الطاف آن حضرت شامل حال ما شود.
خانم مهناز ث.:
درود بر شما بزرگوار. سپاسگزارم. اشک در چشمانم حلقه زد. چقدر سعادتمندم. پاداش شما با حضرت سیدالشهدا. نیازمندم به دعا، استاد.
استاد خانم دکتر مونا ولی‌پور:
سلام آقای حیدری. قبول باشد. ممنونم که به یاد من بودید. اتفاقاً امروز ظهر وسط کلاسم پیامتان را دیدم. داشتم غزلی از سعدی را درس می‌دادم که یکی از مصراع‌هاش چنین است: چون عشق حرم باشد، سهل است بیابان‌ها
قدم‌هاتان همیشه استوار و این راه همیشه برایتان هموار باد.
استاد آقای جمشید سرمستانی:
سلام. از لطف شما بسیار متشکرم. هدیهٔ بسیار بزرگی برای بنده بود. خداوند همواره شما و خانوادهٔ گرامی‌تان را تندرست و خوش‌حال بدارد.
آقای جواد ن.:
سلام و درود بر شما برادر بزرگوار. زیارت قبول باشد. از اینکه به یاد این حقیر بوده‌اید، بسیار سپاسگزار و خوش‌حال شدم. خداوند به حضرت‌عالی توفیقات روزافزون عنایت فرماید. باز هم التماس دعا.
آقای دکترحمیدرضا نویدی‌مهر:
سلام. زیارت قبول باشد. بابت محبتی که داشته‌اید، سپاسگزارم… .
خانم پروین و.:
سلام آقای حیدری. با سپاس و تشکر فراوان.
آقای نعمت‌الله ج.:
خدا قوت پهلون. فاطمهٔ زهرا و دخترش به شما مباحات می‌کنند. انشاءالله همه‌ساله تشریف ببرید. ممنون از اینکه به یاد بنده بودید.
آقای جواد ص.:
سلام. التماس دعا. خدا به شما خیر بده که به فکر این بندهٔ حقیر هم بودین. یاعلی.
آقای سیدهادی ح.:
سلام دوست مهربانم. چه سعادت بزرگی نصیبتان شده است. خدا را سپاسگزار باشید. امیدوارم همواره شاد و سلامت و در پناه حق باشید. خوشابه‌حالتان.
استاد آقای امیرمسعود ح.:
سلام علیکم. عزیزید شما.
خانم شهربانوسادات ا.:
سلام. زیارتتان قبول. سپاسگزارم. حاجت‌روا باشید انشاءالله. در پناه حق.
خانم فرزانه ش.:
سلام خدمت شما. قبول باشه زیارتتون انشاءالله. بسیار ممنونم. لطف بزرگی کردید. هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم… سپاس.
آقای دکتر میلاد ش.:
درود بر شما دوست عزیز و استاد گرامی. سپاس بسیار از اینکه بنده رو لایق این محبت بزرگ دونستید. محبتتان را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.
آقای ساسان ف.:
السلام علی من اتبع الهدی. ممنونم که در این سفر معنوی به یاد ویراستاران ایران، از جمله حقیر بودید. توفیق روزافزون شما را خواهانم.
خانم م.:
سلام. بسیار سپاسگزارم جناب حیدری‌ثانی. پیام شما و نیت شما مایهٔ شگفتی من شد و البته انرژی فراوان گرفتم. قبول باشه و به‌نیت خیرتون، انشاءالله به خواسته‌هاتون برسید.
خانم سمیرا م.:
انشاءالله. از شما سپاسگزارم. محتاجیم به دعا.
آقای علی‌رضا ح.:
سپاس بزرگوار. خیلی لطف کردید. امیدوارم بتوانم جبران کنم. به امید دیدار.
خانم فاطمه س.:
سلام جناب حیدری. ان‌شاءلله زیارتتون مقبول درگاه حق و سیدالشهدا باشه. خیلی بزرگوارید که از ما فراموش نکردید. هرجا هستید، موفق و مؤید باشید.
خانم فهیمه ج.:
ممنون که به یاد من بودید، آقای حیدری. زیارت‌ها قبول. من دلم واقعاً اونجا بود. خدا رو شکر.
خانم م.:
سلام جناب حیدری. زیارت قبول باشه. خیلی لطف کردین. اجرتون با سیدالشهدا.
آقای سعید م.:
سلام. ممنونم برادر.
آقای حسین ج.:
سلام آقای حیدری عزیز. زیارت قبول. خیلی خیلی لطف کردید. سلامت و شادکام باشید. ???
خانم ن.:
سلام و عرض ادب. انشاءالله که قبول باشه. محبت کردید. محتاجیم به دعا. سپاس از شما.
خانم مریم ر.:
استاد گرامی، سلام. بسیار متشکرم. اتفاقاً امسال خیلی دلم در هوای پیاده‌روی اربعین بال و پر می‌زد. من نیز توفیق داشتم تا در کربلا، در موکب امام‌رضا(علیه‌السلام)، واقع در شارع باب‌القبلهٔ امام‌حسین(علیه‌السلام)، در خدمت زائران ارباب باشم. توفیق داشتم دوشنبه، ۲۴آبان۱۳۹۵ را به‌نیابت از استادانم، از جمله شما و استاد باقری خدمت کنم. انشاءالله خداوند بپذیرد.
آقای هادی ب.:
سلام علیکم. قبول باشد. سپاسگزارم.
خانم سوسن پ.:
سلام و عرض ادب و احترام حضور شما استاد گرامی. بسیار منت گذاشتید که یاد این حقیر هم بودید، آن‌هم در چنین جایگاهی بس رفیع. امید که هماره تندرست و سالم باشید و زائر آن حضرت. بسیار محتاج دعای شما خوبانم. در پناه حق.
آقای ابوالفضل طریقه‌دار:
جناب آقای حیدری، سلام و زیارت قبول. از لطفی که کردید، بسیار ممنونم.
خانم نسرین م.:
درود و سپاس جناب حیدری گران‌مایه. کارتان شایان تقدیر است. بزرگوارید.
آقای ابوالفضل م.:
سلام برادرجان. قبول باشد. اجرتان با سیدالشهدا.
آقای علی ا.:
سلام آقای حیدری. قبول باشه. خیلی ممنون از لطفتون. سالم باشین انشاءالله.
آقای سیدخلیل ح.:
سپاس دوست خوبم. الهی زنده باشی.
آقای مهدی ک.:
سلام سیدجان. امروز پس از کلی دوربودن از سیستم و وقت‌نداشتن و فرار از نوشتن، بالاخره تونستم خودمو مجاب کنم که بشینم و برای محبتت، یک تشکر طولانی بنویسم. اول از همه، وقتی این پیامت رو خوندم، کلی ذوق کردم و به خانومم گفتم دم سید گرم که اونجا یادم بوده. تا حالا هم ندیده بودم که کسی بعد از سفر زیارتی بگه یادم بوده و همیشه درگیر یک سری تعارف خشک و بی‌روح عامیانه بودیم که مطمئنم اندازهٔ یک سر سوزن هم بهش اعتقادی نداریم؛ اما از این تابوشکنی تو خوشم اومد و ثابت کردی که پرسنال‌برندیگ یعنی چی و رفتار سیدوار رو بهم نشون دادی. توی ویرایش استادم بودی و از نکاتت هم زیاد استفاده کردم و در این به‌یادبودن هم ازت یاد گرفتم و فهمیدم اینکه به دوستانت که به یادشون بودی، بگی که به یادشون بودی، می‌تونه اونا رو خیلی خوش‌حال کنه. ممنونم که با پیامت موجبات شادی و خوش‌حالی رو برام فراهم کردی و همین زحمت نوشتن رو به خودت دادی. انشاءالله بتونم ازت یاد بگیرم و بتونم واسهٔ دوستانم شادی‌آفرین باشم.
استاد دکتر محمدجعفر یاحقی:
فبول حق باشد سعی بلیغ شما.
خانم بی‌بی‌زینب ح.:
سلام استاد. بالاخره امروز توانستم سری به ایمیلم بزنم. محبتتان چنان شادم کرد که در دل دعا کردم این سفر روحانی، رزق‌وروزی هرساله‌تان باشد. من هم شما را به یاد داشتم و به‌خاطر حق استادی‌ای که بر گردنم دارید، دعاگویتان بودم و هستم. بازهم تکرار می‌کنم: محبتتان شادم کرد. خدا شادتان کند. در پناه خدا. شاگردتان.
خانم زینب ص.:
جناب حیدری‌ثانی، سلام. من ایمیل شما را همین الان دیدم و سراپا غرق سپاس و شرمندگی شدم. چقدر دلم می‌خواست در چنین سفری باشم و این پیام شما تمام وجودم را غرق شوق کرد. نمی‌دونم چطور باید برای این محبت و مهر از شما تشکر کنم. امیدوارم خواست الهی با خواست و آرزوی دلتان هم مسیر باشد. پاینده باشید. محتاج دعایتان هستم.
خانم اعظم ش.:
هوالرئوف. برادر گران‌قدر، سلام علیکم و رحمه الله. السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین. بسیار سپاسگزارم از لطفی که در حق این حقیر فقیر به جا آوردید. به هیچ عنوان چنین عمل ارزشمندی به ذهن بنده متبادر نمی‌شد که بزرگواری این‌گونه بزرگواری بفرماید. پیش از قدردانی از انجام این عمل ارزشمند، تشکر می‌کنم که بنده را در جرگهٔ جامعهٔ ویراستاران گنجانیدید. الحمدلله‌والمنه که چنین رحمتی (سفر اربعین) نصیب حضرت‌عالی شد. باشد که تکرارشدنی باشد به‌لحاظ کمی، و افزون باد برکات و اثراتش به‌لحاظ کیفی. الحمدلله این رحمت نصیب این حقیر هم شد که نایب‌الزیارهٔ شهید حسن باقری و شهید احمدی‌روشن بودم و سایر دوستان که با ایشان همراه بودم، نایب‌الزیارهٔ سایر شهدا. انشاءالله که شفیعمان باشند در هر دو دنیا. خداوند بر فیض وجودتان بیفزاید، انشاءالله. با تجدید سپاس.
آقای سیدمحمد ل.:
بسمه‌تعالی، برادر نادیدهٔ عزیزم، جناب آقای سیدحمید حیدری‌ثانی، سلام بر شما. از اینکه در زیارت اربعین به یاد ما هم بودید، سپاسگزارم.
سلام
قبول باشه ان شاءالله
چقدر دلم شکست که این همه کم سعادت بودم و چنین پیامی به دست من نرسید
نیت کردم به‌طور عمومی نایب‌الزیارۀ همۀ ویراستارها باشم.
سلام سیدنا
ممنون از این طرح زیبا و دوست‌داشتی شما.
کاش بشه یه روز دسته جمعی بریم و واسه همه دعا کنیم به خصوص واسه خودمون
سلام و وقت‌بخیر
همیشه با خود می‌گفته‌ام یکی از آرمان‌های ویراستار، باید «واقع‌نمایی زبان» باشد تا اینکه امروز، خاطرهٔ شما و پاسخ‌های دوستان، پندارم را تأیید کرد: به‌جای تعارفی «خشک و بی‌روح»، پیامی فرستاده‌اید که واژه‌واژه‌اش خوانندگان را شاد و خرسند و سپاسگزار کرده است.
دست مریزاد