دورهٔ ۱۴۷ ویرایش و درست‌نویسی
بهمن و اسفند۱۳۹۵
سمیه‌سادات محمودزاده حسینی
سال‌هاست می‌نویسم: داستان کوتاه، مقاله، محتوای سئو، داستان بلند و… . بارها پیش آمد که دوستانی به من گفتند: «نوشته‌هایت به ویراستاری احتیاج دارد.» من البته این را توهینی به قوت نوشته‌هایم برداشت می‌کردم؛ چراکه از مفهوم ویرایش جز همان کاماپاشی و نقطه‌پراکنی و… در متن، چیز دیگر و بیشتری به ذهنم نمی‌رسید.
در این دوره به‌قصد فراگرفتن فن و مهارتی مفید شرکت کردم. الحق هم مفید و جذاب بود؛ اما بیش از آن، نگرش مرا به مفهوم ویرایش، از بنیاد تغییر داد. دانستم که ویرایش، تنها توزیع فنی علائم نگارشی در متن نیست. مفهومی پیچیده‌تر، شیرین‌تر و بسیار کاربردی‌تر از آن چیزی است که در ذهن داشتم.
روش کلاس‌داری، برآمده از تجربهٔ دوره‌های متعدد برگزاری‌اش، چنان مؤثر است که در حین دوره، آموزه‌ها کاملاً در ذهن تثبیت میشود. روش تدریس، تنها شامل نظریه‌های خام و فرموله نیست؛ تمرین‌های درست و همه‌جانبه‌ای است که مستقیماً به مهارت‌های ذهنی یک ویراستار تبدیل میشود.
اثر مفید دیگری که بعد از این دوره در نوشته‌های خودم کشف کردم، این است: نوشته‌هایم درمان شده‌اند، از بیماری‌های واگیردار درازنویسی و پیچیده‌نویسی، جملات تودرتو و نفس‌گیر، حشوهای زائد و بسیاری از مشکلات دیگری که طی دوره درباره‌شان آگاه شدم.
سلام با شما موافقم و البته کم پیش میاد از بنیاد نگرش انسان نسبت به چیزی عوض بشه منم نگرشم نسبت به زندگی از یجا خیلی تغییر کرد … اگر دلتون خواست من داستان قشنگی دارم براتون که بنویسید و شاید به شمام بیربط نباشه
شنوای داستانتان هستیم.