این نقطه‌کاما را کجای دلم بگذارم؟

دورهٔ ۱۰۴ ویرایش و درست‌نویسی
بهمن و اسفند۱۳۹۵
آرزو صادقی

هر بار که داستانی می‌نوشتم و برای گرفتن مجوز به ارشاد می‌رفتم، درگیر این مسئله بودم که کدام واژه‌ها به هم پیوسته است و کدام واژه‌ها جدا. املای کدام کلمه صحیح است و از همه مهم‌تر این نقطه‌کاما را چه‌کارش کنم و کجای دلم بگذارم.

همیشه درکتاب‌های مختلف دنبال صحیح‌بودن کلمه‌ها و جمله‌بندی درست بودم تا اینکه سایت «ویراسـتاران» را دیدم و از شانس خوب من، همان ‌موقع ثبت‌نام بود و شروع کلاس از دو روز بعد. این بهترین اتفاقی بود که حتی فکرش را هم نمی‌کردم.

در اولین جلسه، استاد جوان کلاس به‌نظرم شبیه طلبه‌ها آمد. البته مهم محتوای کلاس بود. حجم مطالب و نکات فراوانی که باید یاد می‌‌گرفتیم، بیشتر از ساعت‌های تعیین‌شده به نظر می‌آمد. اول ساعت کلاس خواب‌آلودگی و گرمایی که انگارنه‌انگار اردیبهشت است و بهترین ماه سال.

در دنیایی زندگی می‌کنیم که هر روز با تعدادی از واژه‌های جدید روبه‌رو می‌شویم در معانی مختلف و تشخیص صحیح آن دشوار. در کلاس ویراستاری متوجه شدم که ویراستار یک هنرمند است؛ مثل اینکه نوشتۀ شما شبیه باغ گلی است (ببخشید من عاشق نوشتن هستم و تشبیه نوشتن به باغ گل شاید غلوّ به نظر برسد. شما به بزرگواری خودتان ببخشید) و ویراستار باغبان، علف‌های هرز را می‌چیند و به‌موقع وجین و هرس می‌کند تا گل‌ها به‌زیبایی تمام شکوفا شوند.

کلاس ویراستاری برایم سودمند و لذت‌بخش بود: اینکه می‌توانستم با تغییر یک واژه، معنی جمله را عوض کرده، آن را ادبی‌تر یا رسمی‌تر کنم. کاش زمان بیشتری برای یادگیری نکته‌ها و تمرین‌ها بود.

احساس می‌کنم هنوز هم به آموزش نیاز دارم. باشد که این موقعیت بازهم فراهم گردد.

به‌امید آن روز