سومین کارگاه نقشهٔ ذهنی را مرداد۱۳۹۳ در شیراز برگزار کردم.
این کارگاه هم‌زمان با دورهٔ ۸۷ ویرایش و درست‌نویسی در کتابخانهٔ ملی شیراز برگزار شد.
در این کارگاه، در سه جلسه به بیان مبانی نقشهٔ ذهنی و کاربردهای آن پرداختم. نیز دربارهٔ ضرورت آن سخن گفتم.
قسمت عمدهٔ زمان این دوره به کشیدن نقشهٔ ذهنی اختصاص داشت. در ادامه برخی تمرین‌های دانش‌پذیران را می‌بینید:
نقشهٔ ذهنی بهترین روش برای یادداشت‌برداری است. تونی بوزان آن را در ۱۹۷۰ ابداع کرده است.
با این روش، دو نیم‌کرهٔ چپ و راست مغز به‌طور کامل به کار می‌افتند.
نقشهٔ ذهنی محدودیتی ندارد؛ چون نقطهٔ پایان در آن وجود ندارد.
نقشهٔ ذهنی هرکس را خود آن شخص می‌فهمد و قرار نیست دیگران آن را متوجه شوند. اگر بنا بود نقشه‌ای ذهنی به‌صورت عمومی منتشر شود، می‌شود از نرم‌افزارهای مرتبط برای طراحی‌اش استفاده کرد.
در نقشهٔ ذهنی از جملات استفاده نمی‌شود؛ بلکه کلیدواژه‌ها انتقال مفاهیم را بر عهده دارند.
در نقشهٔ ذهنی باید تصویرسازی کنیم: ابتدا تصویر مرکزی و بعد نمادسازی برای هر قسمت. هرچه تصویری‌تر بهتر.
در نقشهٔ ذهنی از کل به جزء حرکت می‌کنیم. ایدهٔ مرکزی ما در قالب تصویر اصلی نقشه، در مرکز کاغذ قرار می‌گیرد. ابتدا نقشهٔ ذهنی را در چک‌نویس می‌کشیم:
بعد آن را پاک‌نویس می‌کنیم.
چرا نقشهٔ ذهنی شبیه نقاشی‌های کودکانه به نظر می‌رسد؟ درباره‌اش بیشتر صحبت خواهم کرد.