اطلاعیهٔ نشست
در نشست ۸۴ ویرایش در مشهد پذیرای شما هستیم:
گاه: چهارشنبه ۱۰خرداد۱۳۹۶، ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰
نشست‌ها در ماه رمضان ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ برگزار می‌شود.
جای: مشهد، بین چهارراه دکترا و چهارراه گلستان، بازار کتاب گلستان، سالن همایش‌ها.
هرگونه پرسشتان دربارهٔ نشست را تلفنی بپرسید:
۰۹۱۵۷۰۲۹۲۶۶
برنامهٔ نشست
قسمت اول نشست را به متن‌خوانی اختصاص داده‌ایم؛ آن‌هم متن‌های مرتبط با ویرایش. متن این جلسه: دستورزبان فارسی، ج۲، نوشتهٔ حسن انوری و حسن احمدی گیوی، از ص۲۱ تا انتهای ص۳۴. قبل از جلسه، کتاب را مرور کنید و نکات مهمش را مشخص کنید. درباره‌شان گفت‌وگو خواهیم کرد.
قسمت دوم نشست به بررسی متن تمرینی اختصاص دارد.
متن تمرینی
متن تمرینی را با کلیک روی آیکون زیر بردارید. اگر می‌خواهید روی فایل ویرایش کنید، با فعال‌کردن ترک‌چنج، آن را ویرایش کنید و در موعد جلسه، لپ‌تاپ‌به‌دست تشریف بیاورید.
اگر می‌خواهید روی کاغذ ویرایش کنید، فایل را پرینت بگیرید. بعد با خودکارقرمز روی کاغذ ویرایش کنید و برگه را سر جلسه همراه خودتان بیاورید. این متن، ادامهٔ متن نشست قبل است. برای دیدن تغییرات ما در نشست قبل، این دو جا را ببنید: نشست ۸۲ ویرایش و نشست ۸۳ ویرایش
گزارش نشست
این گزارش را خانم سپیده غفاریان نوشته‌اند:
این گردهمایی که به‌عبارتی اولین جلسه در ماه رمضان ۱۳۹۶ بود، به‌همراه دوستداران ویرایش، در روزهای گرم خرداد برگزار شد. طبق روال معمول، در بخش اول نشست تورقی کردیم کتاب دستورزبان فارسی ۲ اثر استاد انوری و احمدی گیوی را که عمرشان همراه با توفیق الهی، مستدام باد.
با نکاتی فراوان در وادی پهناور دستورزبان آشنا شدیم و به مرور تفاوت افعال مرکب و عبارت‌های فعلی، مصدر افعال و… پرداختیم.
در بخش دوم نشست به ادامهٔ ویرایش متن جلسهٔ گذشته پرداختیم. طبق روال معمول در چند جای، علما به سختی به وحدت نظر رسیدند. در این اثنا در حالی که مشغول تفکرات عمیق در پاره‌ای از مسائل بودیم، دوست خوبمان جناب ابوالبشری خطابه‌ای فرمودند مبنی بر اینکه «میزان دقت در ویراستاری، به چگونگی حساب‌وکتاب با کارفرما بستگی دارد» و سخنانی بس شنیدنی که ذکرشان سخن را به درازا می‌کشاند.
و در پایان عکسی دسته‌جمعی در صفی منظم با رشته‌هایی نازک از لبخند و یک فقره دوربین بدون باتری! و عکس در نهایت با گوشی استاد گران‌قدر گرفته شد. باشد تا خاطره‌ای شود گوشهٔ ذهنمان.
گزارش ویرایش متن
به یک معنا پرسش‌های فلسفی پرسش‌هایی زبانی یا مفهومی هستند؛ یا بدین دلیل که دربارۀ زبان یا اندیشۀ خود ما هستند، یا
بدین دلیل کهچون این پرسش‌هایی هستند کهبر مبنای اصولیکهقابلپاسخدادن هستند که می‌‌توانیم آن اصول را تنها با فهم واژگان یا درک مفاهیمشانآن ها رابپذیریمقابل پاسخ دادن هستند.تاریخ‌نگاران
مورخینتجربهگرای سنتی بریتانیایی با سوءظن،بدان چهبه چیزی می‌نگریستند که آن رایکتجلی دیگری از وسواس اروپای قاره‌ای در تئوری‌گرایی به‌جای تأکید بر تجربه‌گرایی و واقعیتهایسفت و سختمحض میدانستندمی نگریستند.
نکات:
۱. «به یک معنا» اگر در ابتدای متن باشد، باید حذفش کنیم؛ چون فصاحت متن را از بین می‌برد؛ اما اینجا چون تکه‌ای از متن است، حذفش نمی‌کنیم.
۲. «یا» در این جمله یای هم‌پایه‌ساز است؛ برای همین هم قبلش نقطه‌کاما گذاشتیم.
۳. بعد از «بدین دلیل» حتماً باید «که» بیاوریم؛ اما در اینجا برای اینکه توالی «که» را برطرف کنیم، «چون» را به‌جایش می‌گذاریم.
۴. «قابل» را در بعضی کلمات نباید حذف کرد. در حدی که کلیشه نشود، می‌توان نگهش داشت. ضمن اینکه خواندن بعضی کلمات فقط با قابل مأنوس است و اگر بخواهیم تغییرشان دهیم، حتماً باید با کارفرما هماهنگ کنیم.
۵. «سفت و سخت» محاوره است و باید تغییرش دهیم؛ اما باید از نویسنده پرسید که واقعیت «جدی» با «محض» متفاوت است یا نه؟
۶. از نظر خانم زندی‌مقدم، گروه‌های اسمی که وصفی یا اضافی است و واژۀ مرکب هستند، باید نیم‌جدا شوند؛ اما آقای حیدری‌ثانی گفتند بهتر است آن دسته از گروه‌های اسمی را که به واژۀ مرکب تبدیل نشده‌اند، جدا بنویسم؛ چون افراط می‌شود.
